Veelgestelde vragen

Heb je vragen over onze Australian Cobberdogs? Hieronder vind je antwoorden op veelgestelde vragen. Staat jouw vraag er niet tussen? Neem gerust contact met ons op — we helpen je graag verder!

                                                                🐾 Algemene Vragen

  • Wat is het verschil tussen een Australian Cobberdog en een Labradoodle?
    Hoewel de Australian Cobberdog voortkomt uit de Labradoodle, is het een apart ras in ontwikkeling met een gecontroleerde en geregistreerde foklijn. Waar de Labradoodle vaak een mix is van Labrador en Poedel zonder vaste rasstandaard, wordt de Cobberdog gefokt volgens strikte richtlijnen met als doel een betrouwbare, hypoallergene en sociaal stabiele hond. De Cobberdog is erkend door de MDBA (Master Dog Breeders & Associates) als een ras in ontwikkeling. Ted&Co is aangesloten bij de MDBA

  • Wat betekent “Hypoallergeen”?
    "Hypoallergeen" betekent dat de hond minder allergenen verspreidt, zoals huidschilfers en speeksel, die allergische reacties kunnen veroorzaken. De Cobberdog heeft een niet-verharende vacht die weinig losse haren en huidschilfers afgeeft, waardoor hij vaak beter verdragen wordt door mensen met een hondenallergie. Let op: geen enkele hond is 100 % allergievrij.

  • Wat zijn de typische karaktereigenschappen van een Cobberdog?
    De Australian Cobberdog staat bekend om zijn zachtaardige, sociale en intelligente karakter. Hij is vriendelijk, empathisch en goed trainbaar.  Australian Cobberdogs zijn doorgaans rustig, geduldig en hebben een sterk verlangen om mensen blij te maken.
  • Hoe groot wordt een Cobberdog? Zijn er verschillende maten?
    De Australian Cobberdog wordt gefokt in drie verschillende maten:
    - Mini: ongeveer 33–42 cm 
    - Medium: ongeveer 43–52 cm
    - Standaard: ongeveer 53–63 cm
    Het gewicht varieert afhankelijk van de grootte, van ongeveer 10 kg (mini) tot 30 kg (standaard).

    Ted&Co richt zich op het medium formaat.

  🧬 Voortzetten van het ras en gezondheid

    • Hoe selecteer je de ouderdieren? 
      Wij selecteren ouderdieren op basis van gezondheid, karakter en rastypische eigenschappen. Elk ouderdier ondergaat uitgebreide gezondheidstesten (zoals heup- en elleboogscoring, DNA-tests op erfelijke aandoeningen, en oogonderzoeken). Daarnaast letten we op een stabiel en sociaal karakter, zodat de pups een goede basis meekrijgen.
    • Wat is de levensverwachting van een Australian Cobberdog? 
      De gemiddelde levensverwachting van een Australian Cobberdog ligt tussen de 12 en 15 jaar, afhankelijk van factoren zoals genetica, voeding, beweging en algemene verzorging. Door verantwoord te fokken en goede nazorg te bieden, streven we naar een lang en gezond leven voor elke hond.

    🏡 Plaatsing en levensstijl

      • Is dit ras geschikt voor gezinnen met (jonge) kinderen? 
        Cobberdogs uitstekend geschikt voor gezinnen met (jonge) kinderen. Dankzij hun zachtaardige, geduldige en sociale karakter kunnen ze goed omgaan met drukte en zijn ze vaak erg tolerant. Ze hebben een natuurlijke neiging om zich aan te passen aan de behoeften van hun gezin.
      • Kan een Australian Cobberdog goed overweg met andere huisdieren? 
        Cobberdogs zijn van nature vriendelijk en sociaal, en kunnen goed overweg met andere honden en huisdieren, mits ze goed gesocialiseerd zijn vanaf jonge leeftijd. Een rustige introductie en positieve ervaringen helpen bij het opbouwen van een harmonieuze relatie met andere dieren in huis.
      • Hoeveel beweging heeft een Australian Cobberdog nodig? 
        Cobberdogs hebben een gemiddelde tot hoge energiebehoefte, afhankelijk van hun grootte en leeftijd. Dagelijkse wandelingen, speeltijd en mentale stimulatie (zoals training of puzzels) zijn belangrijk. Een volwassen Cobberdog heeft meestal 60 tot 90 minuten beweging per dag nodig. Ze zijn actief, maar niet hyperactief, en passen zich goed aan het ritme van hun gezin aan.
      • Kan een Australian Cobberdog lang alleen thuis blijven?
        Cobberdogs zijn sterk gericht op mensen en vinden het vaak moeilijk om lange tijd alleen te zijn. Met goede training kunnen ze leren om korte periodes alleen te blijven, maar ze zijn geen ras dat langdurige eenzaamheid goed verdraagt. Het is belangrijk om geleidelijk te trainen op alleen zijn en eventueel gebruik te maken van oppas, dagopvang of gezelschap van een andere hond als dat nodig is.